Na jakiej podstawie można zamieścić zdjęcie pracownika na identyfikatorze zgodnie z RODO

W przypadku pracownika pracodawca może żądać podania tylko tych danych osobowych (bez konieczności pozyskiwania jego zgody), które są określone w art. 22¹ Kodeksu pracy oraz w przepisach odrębnych. Pozyskane dane osobowe pracodawca przetwarza wówczas (zgodnie z obowiązującym jeszcze prawem) na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych (uodo), zgodnie z którym przetwarzanie danych jest dopuszczane, gdy jest to niezbędne, by zrealizować uprawnienie lub spełnić obowiązek wynikający z przepisu prawa. Odpowiednikiem tego przepisu na gruncie RODO jest art. 6 ust. 1 lit. c – przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Wśród danych osobowych, do przetwarzania których pracodawca jest upoważniony bez konieczności uzyskiwania zgody pracownika, nie ma wizerunku pracownika.

Jeśli po rozpoczęciu stosowania RODO pracodawca będzie chciał przetwarzać dodatkowe dane pracownika (inne niż wymienione w przepisach Kodeksu pracy lub w przepisach odrębnych), będzie musiał dysponować odpowiednią podstawą przetwarzania danych wskazaną w art. 6 ust. 1 RODO (dane zwykłe) lub art. 9 ust. 2 RODO (szczególne kategorie danych). Gdy RODO zacznie być stosowane, podmioty prywatne będą mogły nadal przetwarzać dane osobowe w postaci wizerunku pracowników, powołując się na przesłankę przetwarzania danych, jaką jest prawnie uzasadniony interes realizowany przez administratora danych (art. 6 ust. 1 lit f RODO). Podobnie jak na gruncie ustawy o ochronie danych osobowych będzie istniała zatem możliwość umieszczania zdjęć na identyfikatorach, gdy obowiązek noszenia identyfikatora ze zdjęciem będzie wynikać z wewnętrznych przepisów jednostki i będzie usprawiedliwiony prawnie uzasadnionym interesem realizowanym przez pracodawcę.