WSA: nie ma podstaw do nagrywania dźwięku w ramach monitoringu

Stołeczny Ośrodek dla Osób Nietrzeźwych został ukarany przez Prezesa UODO w związku z nagrywaniem dźwięku w systemie monitoringu. Na izbę wytrzeźwień nałożono karę pieniężną w wysokości 10 tys. zł. Administrator argumentował, że nagrywanie dźwięku ma na celu sprawowanie stałego nadzoru nad osobami doprowadzonymi w celu wytrzeźwienia dla zapewnienia im bezpieczeństwa. Prezes UODO nie podzielił jednak tego stanowiska i uznał, że naruszono prawo.

Jak można było się spodziewać, ośrodek odwołał się od tej decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd jednak skargę oddalił.

W uzasadnieniu WSA odwołał się do zasad stosowania monitoringu w izbach wytrzeźwień uregulowanych w art. 42 ust. 12 i art. 42³ ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zgodnie z tymi przepisami w izolatce i innych pomieszczeniach izby wytrzeźwień stosowany jest monitoring w celu stałego nadzoru nad osobą w nim umieszczoną oraz kontroli wykonania czynności związanych z tym środkiem przymusu bezpośredniego. Sąd wskazał, że interpretacja tych przepisów budzi wątpliwości z uwagi na ich wprowadzenie w różnym czasie. Na tej podstawie sąd przyjął, że monitorowanie osób przebywających w warunkach przymusu w izbie wytrzeźwień nie powinno być oparte na powołanych przepisach ustawy.

Tak czy inaczej, WSA zaznaczył, że przepisy te nie dają możliwości nagrywania dźwięku w ramach monitoringu. Monitoring w pomieszczeniach izby wytrzeźwień w tym przeznaczonych do izolacji powinien ograniczać się do zapisu obrazu.

Nagrywanie głosu ingeruje w strefę prywatności w stopniu tak znacznym, że nie przewidziano go nawet w podmiotach wykonujących działalność leczniczą.

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2022 r. (II SA/Wa 1341/22)