Czy wytwór pracy IOD jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego

Zgodnie z art. 1 ust. 2¹ Prawa autorskiego ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne. Niewątpliwie pomysł czy idea w zakresie stosowania RODO nie są objęte ochroną prawnoautorską gdyż nie stanowią utworu. Nie mają bowiem żadnej utrwalonej postaci, która pozwalałaby jednoznacznie stwierdzić co jest przedmiotem takiej ochrony.

Natomiast nie można z góry  wykluczać sytuacji, w której ochrona prawnoautorska będzie przysługiwała twórcy dokumentacji z zakresu ochrony danych osobowych. Taką ochroną jak najbardziej mogą być bowiem objęci autorzy dokumentów „biurowych”, tak jest często chociażby w przypadku opinii prawnych sporządzanych przez radców prawnych. Natomiast wszystko zależy od tego czy dany dokument spełnia przesłanki uznania go za utwór.

W rzeczywistości największy problem stwarza bez wątpienia kryterium twórczego charakteru dokumentu.

Jak to zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 stycznia 2020 roku (II GSK 2956/17), o tym, czy wykład jest utworem nie decyduje wola stron, zamiar stworzenia utworu, czy poddania rezultatu swej pracy ochronie prawnoautorskiej, lecz ustalenia faktyczne, odnoszące się do tego, czy dany wytwór niematerialny spełnia wszystkie przesłanki wymienione w powołanym przepisie, a mianowicie: stanowi rezultat pracy człowieka (twórcy), jest przejawem jego działalności twórczej i ma indywidualny charakter.

Utworem może być nawet tłumaczenie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 21 lipca 2015 roku, III AUa 1230/14) czy synopsis a więc streszczenie (wyrok Sąd Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2019 roku, I ACa 651/18) więc nie można z góry odmawiać takiej możliwości dokumentacji z zakresu ochrony danych osobowych.