Policjanci nie muszą wnioskować na piśmie o dane pacjentów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o Policji policjanci wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe mają prawo żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej. Wymienione instytucje, organy i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa.

Zgodnie z rozporządzeniem RM z 29 września 2015 r. żądanie udzielenia niezbędnej pomocy doręcza lub przekazuje drogą elektroniczną właściwy organ Policji lub policjant działający z upoważnienia tego organu. Jednakże żądanie udzielenia pomocy może być także zgłoszone ustnie przez każdego policjanta, który potrzebuje niezbędnej pomocy:

• w sytuacjach niecierpiących zwłoki, w szczególności w przypadku wykonywania przez policjanta czynności służbowych w celu ratowania życia, zdrowia lub wolności człowieka albo ochrony mienia oraz w trakcie pościgu za sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary,
• przy wykonywaniu czynności służbowej na pisemne polecenie sądu, prokuratora lub organu administracji publicznej.

Policjant, zgłaszając ustnie żądanie udzielenia niezbędnej pomocy, zobowiązany jest poinformować osobę, do której zgłasza żądanie, o działaniu w sytuacji niecierpiącej zwłoki albo na polecenie sądu, prokuratora lub organu administracji publicznej. Ponadto ma obowiązek przekazać tej osobie wszystkie te informacje, które zobowiązany jest podać przy składaniu żądania drogą elektroniczną. Żądanie udzielenia niezbędnej pomocy zgłoszone ustnie wymaga potwierdzenia w sposób określony w § 19 ust. 2 rozporządzenia RM z 29 września 2015 r..