Monitoring wizyjny w sklepie – czy pozyskiwać zgody i spełniać obowiązek informacyjny

Daną osobową w rozumieniu przepisów o ochronie danych osobowych może być każda informacja z systemu monitoringu, która jednoznacznie pozwala zidentyfikować konkretnego człowieka, w przypadku monitoringu wizyjnego będzie to wizerunek. Administratorem tych danych będzie podmiot, który zbiera dane osobowe z monitoringu i decyduje o celach i środkach przetwarzania tych danych.

W aktualnym stanie prawnym nie ma wyraźnej podstawy prawnej przetwarzania danych osobowych w ramach monitoringu. Jednak zasadniczo na monitoring wizyjny nie jest potrzebna zgoda osób monitorowanych. Podstawy prawnej do przetwarzania danych z monitoringu należy szukać w jednej z pozostałych przesłanek z art. 6 ust. 1 RODO.

Zgodnie z RODO podmioty prywatne mogą przetwarzać dane osobowe uzyskane podczas wideorejestracji, powołując się na przesłankę prawnie uzasadnionego interesu realizowanego przez administratora (art. 6 pkt 1 lit. f RODO). W przypadku podmiotów publicznych zastosowanie tej przesłanki do przetwarzania danych osobowych uzyskanych podczas monitoringu nie będzie jednak dopuszczalne. Podmioty publiczne będą mogły przetwarzać dane osobowe utrwalone przez monitoring jedynie w celu wykonywania swoich zadań i tylko wtedy, gdy stosowny przepis prawa będzie im na to zezwalał.

Podmiot, który zbiera dane z monitoringu, musi dopełnić obowiązku informacyjnego wobec osób objętych monitoringiem. Umieszczenie wszystkich wymaganych przez przepisy informacji, np. na tabliczce przy wejściu spowodowałoby, że musiałaby ona być sporych rozmiarów. Dlatego też można rozważyć poinformowanie jedynie o tym, że jest wprowadzony monitoring wizyjny, kto jest administratorem danych oraz iż szczegółowe informacje są dostępne w Internecie pod wskazanym adresem.